Στην πόλη τριγυρνώ

Και προσπαθώ ν’ ανακαλύψω τα περάσματα

Στις γειτονιές που συναντιόμαστε



Μα πια δεν υπάρχουν γειτονιές

Όλες μοιάζουν μεταξύ τους

Εκτός των δρόμων τα λαμπρά ονόματα

Που όμως τίποτα δε θυμίζουν

Στους κατοίκους των

Από άλλα μέρη φερμένοι

Μαθαίνουν στη σιωπή

Και με κοιτούν με βλέμμα ύποπτο

Νομίζοντας πως είμαι σπιούνος της αστυνομίας



Δεν μπορώ να τους εξηγήσω

Πως σπιούνος, της αγάπης είμαι

Και μάταια προσπαθώ να ταιριάξω

Χαμένες λέξεις

Σπαταλημένη μνήμη

Σ’ αυτό

Που τ’ ονομάζουν

Η πόλη μας