Εδώ και ώρες, κυνηγώ με τη σκούπα
Επίθετα και οξέα επιρρήματα

Πάντα απομένει κάτι σαν όνειρο
Απ’ τον καιρό που υπήρξα παγόνι.

Οι λέξεις έχουν το δικαίωμα
Να σου γράφουν λιβέλους,
Γεμάτους ανέμους, πουλιά
Και φως.

Έχουν το δικαίωμα να ζητούν
Την ευτυχία,
Τα φτερά των αγγέλων,

Τα χρεμετίσματα που σαπίζουν
Στην άκρη των λιθοστρώτων ,

Κι εκείνη την έλλειψη, στο στήθος,
Που την ύπαρξη τονίζει.