Κάθε πρωί επιστρέφει το ποίημα
Κύριος
Κυρτώνει την πλάτη
Μπαίνει απ´ το περιθώριο
(μήπως να παίρναμε το τσάι μας γύρω στις τρεις;)
Σέρνεται στα πλακάκια
(τι θα φάμε το βράδυ;)
Καυγαδίζει με το ταβάνι
(να καθαρίσουμε μαζί ένα μήλο;)
Τα διάκενα ορμούν στη νεκρή
(ναι, ξέρω, πέρασε καιρός)
Ύστερα
σκοντάφτει σε μια ντουζίνα σερβίτσια τσαγιού
κι ένα κάρο κομπόστες
Ο γάτος πετάγεται έξω.