Αμήχανοι εκ γενετής

Δεν ξέρουμε

Τι να κάνουμε

Το στόμα και τα χέρια μας

Και καπνίζουμε τον ένα φόβο

Πάνω στον άλλο

Δεν ξέρουμε

Να μιλάμε και να γράφουμε

Και χρησιμοποιούμε την ποίηση

Αυτή τη διάλεκτο των νεκρών

Κάνοντας σήματα καπνού στο πουθενά

Δεν ξέρουμε

Να φιλάμε και ν’ αγγίζουμε

Κι έγινε η αγάπη

Στάχτη που τίναξε

Απ’ τα ρούχα του ο Θεός