Έτσι κι αλλιώς θα `ρθεις, γιατί όχι τώρα;
Σε καρτερώ κι ας είναι δύσκολο πολύ.
Τα φώτα έσβησα κι η πόρτα είναι ανοιχτή
Να μπεις εσύ, απλός και σπάνιος, σα θαύμα.
Όποια μορφή σ’ αρέσει πάρε για να `ρθεις
Βλήμα φαρμακερό και σκότωσέ με
Ή λεπίδα ύπουλη ληστή
Ή του τύφου την ανάσα.

Ή σαν παραμύθι που `χεις σκαρφιστεί
Γνωστό μέχρι αηδίας
Σε όλους από χρόνια, –
Για να μπορέσω πια να δω
Το γαλάζιο καπέλο στην αυλή
Και το χλωμό από τον τρόμο πρόσωπο του θυρωρού
Όλα αδιάφορα μου είναι. Κυλάει αφρίζοντας ο Γιενισέι
Κι αστέρι πολικό στο βάθος αχνοφέγγει.
Κι η λάμψη η γλυκιά από τα γαλάζια μάτια
Τη φρίκη τη στερνή να σβήσει.


Μετάφραση: Άρης Αλεξάνδρου