Για σένα αδελφή. Αδελφός Στέφ

διψώντας για νέα ελπίδα

ανασκαλίζω πολυκαιρισμένες στάχτες

και βλέπω εσένα. Αδελφή

φανερωμένη σε όραμα

μπράτσα γυμνά, πασαλειμμένα κιτρινόριζα

χέρια ματωμένα γδέρνουν κατσίκας τη δορά

τεντώνοντας το δέρμα της καρδιάς

αρχαίο τύμπανο βαρά για πάντα νέα ζωή

τρόπαιο νέας ημέρας

κι εγώ

να γράφω ρητορείες

όσο σαν δήμιος σηκώνω σπάθα τόσο σαν γίδι κλαίω

κάποτε σάρκα που ψάχνει πνεύμα

μα τώρα πνεύμα που ψάχνει σάρκα

στη γη των ζωντανών κρυφοκοιτάζω

όπως τεντώνεις το δέρμα της καρδιάς μου