Υπάρχουν σπίτια που αν και κολόνες είχαν σταθερές
ξεδοντιασμένα ξόανα αλλοτινών καιρών ορθώνονται
Πόρτες δεν απόκτησαν ποτές ούτε παράθυρα
Στους νοερούς τους τοίχους γελάκια κι αναστεναγμοί
δεν καταγράφτηκαν ποτέ δεν βράχηκαν με δάκρυα
Καμιά ανάσα δε τα ζέστανε χαμόγελα δεν ντύθηκαν ποτέ
απ’ τα θεμέλια ακόμα είχαν παραβιαστεί ανεπανόρθωτα
Αγριόχορτα κι άστεγα περαστικά οι τοίχοι τους κι οι κάτοικοι
Μόνο κάποιες φορές δάκρυ στεγνό κι ιδρώτα στάζουν έρημες
οι φθαρμένες κολόνες τους
Υπάρχουν σπίτια που πριν ακόμα γεννηθούν ολόκληρα
σμπαραλιασμένα και γυμνά οδεύουν προς στο θάνατο