Ανοίγεις την σελίδα –
ένα ποίημα
Δε θα το διαβάσεις
η απόσταση θα το σβήσει
ο χρόνος θα θέσει τα όρια

Ένα ποίημα
δεν διαβάζεται
σε καταβροχθίζει
σαν ιερή νόσος
σου τρώει τα σωθικά
σε κάνει δικό του

Όπως το σκοτάδι ακουμπάει
στη στέγη του σπιτιού
και οι τοίχοι σε συνθλίβουν
με αγάπη λευκή και ακατέργαστη –

κλείνεις τη σελίδα έξω
από το μυαλό σου