Αυτό που περιμένω
χρόνια τώρα
δε λέει νά `ρθει
Η κάθε αυγή με προδίνει
το κάθε νύχτωμα με πνίγει
Τ’ άσπρο το χέρι δε φάνηκε
στο φτηνό πανδοχείο
το κόκκινο χείλι δεν έβαψε τ’ όνειρο
Χρόνια τώρα
βαρέθηκα να στήνομαι στην αποβάθρα
για το λευκό καραβάκι
χρόνια τώρα
βαρέθηκα ν’ αφουγκράζομαι τον άνεμο
για το γλυκό μαντάτο
χρόνια τώρα
απόκαμα να κλαίω τις συμφωνίες
που δεν έκλεισα έγκαιρα
χρόνια τώρα…