Γυρευκω λέξεις βαρετές
να χτίσω καμιάν δόμη
αντρόσην της κακοχρονιάς
λέξεις να «μπουν» της παγωνιάς
για να μ’ αλλάξουν γνώμη

Στήνω τ’ αφτί μου πας τη γη
ν’ ακούσω τι θα πούσιν
ήρωες θύματα σωρό
τραβούν του Ζάλογγου χορό
ξανά να σκοτωθούσιν

Είπα να μεν καρισιευτώ
να βρίξω μεν μιλήσω
με τούτον το γκιλινζιρκόν
εγιώνη εν κάμνω χωρκόν
γιαλού θα ξεκινήσω

Να πάω πάνω στα βουνά
να φκάλω άρκαν παουρκάν
τες πέτρες να τσακίσω
τη λύπη να τζιμίσω
γιατ’ εν να με ξιλώσετε
την αθρωπιάν θα λιώσετε
στου φούρνου σας το μίσος