Έτσι συνήθως χάνονται
τα ωραία χρόνια της ζωής μας
από έναν ανέλπιδο Έρωτα
που μας ξεριζώνει από τα γήινα
και μας εκτοξεύει στο σύμπαν
ενώ η Ψυχή έχει ανάγκη από γης!

Κάπου ανάμεσα στην Παλίρροια
και στην Άμπωτη
άρχισα να σ’ αγαπώ
την ώρα που πήγαινα να πνιγώ.
Ανάσαινα μέσα στο νερό
υπήρχα μέσα στο αχανές…