Απολύεται
η αναμονή σου, κύριε,
σαν λιτό
αθωνικό απόδειπνο.
Χόρτασε η ψυχή
από του Φθινοπώρου
τα άζυμα ξεροκόμματα
και με οίνους κεκραμένους
σπονδίστηκε ο βωμός σου,
να μην τρίξει
από καμιά αιφνίδια
τεκτονική μέθη
και καταρρεύσει
η πίστη μας
στα πόδια σου.
Νηστεύσαμεν τας γραφάς
τας αμαρτίας ημών
ομολογήσαμεν
και τώρα οδεύομεν
προς μακράν αγρυπνίαν,
στιχολογώντας
στο κομποσκοίνι
ναι-όχι
ναι-όχι
ναι-όχι…