Όσες φορές κι αν έψαξα

κρυμμένο μέσα του εύρισκα τον εαυτό μου

και έξω τόπο να κατοικήσει δεν είχε

Γι αυτό κι εγώ

με του Νου τη σχεδία

ένα τροπικό νησί του έφτιαξα.

Αλλά ήταν σαν να μην έφτασε.

Αφού στον κίνδυνο

μην τον ρουφήξουν τα κύματα

Ποτέ στ’ ανοιχτά δεν βγήκε

και

στον φόβο των ανθρωποφάγων

Ποτέ μια φωτιά δεν άναψε.

Κι εγώ που βάδισα τη μοναχική ακτή

νομίζοντας ότι κάποτε θα με αναγνώριζε

και θα `χα έναν άνθρωπο δικό μου

Ποτέ δε με βρήκε.

Έτσι πορεύτηκε τη ζωή του

Αφανής,

στους ανεύρετους ναυαγισμένος .