Το κλειστό λόγω της κρίσης
Κάποτε λουξ ξενοδοχείο
Στο επαρχιακό θέρετρο
Παρηκμασμένος κοσμοπολίτης
Που βρήκε δουλειά
Απόφαση, βλέπεις, από κέντρα ισχύος

Η ακτή μπροστά τους όμως
Δε θα πάψει ποτέ να μυρίζει
Λάστιχο
Και νοτισμένο καπνό
Το χρώμα μιας χαμένης πατρίδας

Η οσμή της απώλειας
Δε χάνεται ποτέ από το δέρμα που
Μυρίζει σαπιοκάραβο
Κάποιοι που λησμόνησαν
Να πληρώσουν το βαρκάρη
Βρίσκονται στον πάτο της θάλασσας
Αλλού η γη της Επαγγελίας

Εκείνο το κοριτσάκι από τη Γερμανία
Είπε στον μπαμπά του
Ότι φοβάται να πέσει στη θάλασσα
Το Αιγαίο είναι γεμάτο από ψυχές

Σκέφτομαι μήπως αυτό θα είναι κακό
Για τον καλοκαιρινό τουρισμό εφέτος