Αβάσταχτη η μοναξιά,
αβάσταχτος κι ο πόνος,
μαχαίρι που τρυπάει και πληγώνει,
κι η κάθε φύγη σου με σκοτώνει.

Κι εσένα κοιτώ που χάνεσαι,
ξεφτίζει η εικόνα που αντικρίζω.
Τα βλέφαρά μου κλείνουνε
κι οι σκέψεις δε μ’ αφήνουνε
κοντά μου τώρα πια να σε κρατήσω.

Αβάσταχτη η μοναξιά,
αβάσταχτος κι ο πόνος,
τραγούδι που ματώνει την καρδιά μου,
κι η κάθε θύμησή σου με πονά.

Κι εσένα κοιτώ που χάνεσαι,
ξεφτίζει η εικόνα που αντικρίζω.
Τα βλέφαρά μου κλείνουνε
κι οι σκέψεις δε μ’ αφήνουνε
κοντά μου τώρα πια να σε κρατήσω.