Φέρνουμε αντίθεση μπρος την αντεπίθεση
κι αν κάποιοι δώσαν ύφεση δεν τους καταλαβαίνω
και μερικές φορές νιώθω δεν προλαβαίνω
Αλλά ακόμα συνεχίζω ν’ ανεβαίνω
Που λες ρε μάγκα
Εμείς θα αλλάξουμε το κόσμο σας
Με ένα ρυθμό και μια κιθάρα
Θα τραγουδάμε ειρωνικά πολλά κομμάτια
Και θα γουστάρουμε να ανοίξουμε τα μάτια
Φέρνουμε μηνύματα σε κάθε ένα κομμάτι
και ποτέ μας δεν μας ένοιαξε αν είμαστε γαμάτοι
εμείς ακόμα συνεχίζουμε
και γράφουμε τα πάντα που θα βλέπουμε
και πάντα θα τ’ ακούμε σε μια μπάντα
Nisigma για πάντα κι Αλέξης μελάνι
Αθήνα ο τόπος και πρώτο κομμάτι
Μετά από καιρό μα ήρθε η ώρα νομίζω
Να πιάσω χαρτί και στιλό και γυρίζω
Έστω οτι μονάχοι μας μείναμε κι όμως κανένας δεν ήτανε
Σε μια σκηνή που αιμορραγεί σε μια στιγμή
Σε μια Ελλάδα που συχνά ρε προκαλεί
Και η ανάγκη για να γράψω απ΄την αρχή
Και κάπως έτσι αρχίζει
Κάνε ησυχία τώρα πάει να ξεκινήσει
Σβήνουν τα φώτα και! Κεφάλαιο ένα
Χαρτί και πένα έπιασα και έγραψα για `μένα