Κάπου ακούγεται βροχή
Κάπου ακούγεται ένας χτύπος
Ο ουρανός μια φυλακή
Και το φεγγάρι ένας μύθος

Δεν ξέρω πως να σου το πω
Κάπου σε πέτυχα τυχαία
Σε ένα λιμάνι μυστικό
Που αποβιβάστηκα λαθραία

Κι όπως περνούσες βιαστικά
άρχισα πια να σε θυμάμαι
Πάντα στεκόμουν δυνατός
Μα δε σου κρύβω πως φοβάμαι

Πάλι σε είδα σαν σκιά μες τον καθρέφτη
Να μου θυμίζεις πως αυτό είναι η ζωή μου
Μία πηγή μέσα στα βάθη της ερήμου
Και ένα δάκρυ από τον πιο μεγάλο ψεύτη

Πάντα κοιτούσες σιωπηλά
Να βρεις το πιο μεγάλο λάθος
Να βρεις τον κόσμο των αθώων
Που ονειρεύτηκες με πάθος

Με μάτια πάντα στο κενό
Και την απόκοσμη μορφή σου
Να ψιθυρίζεις : "Μη ντραπείς
Δε θα με δεις ξανά, κοιμήσου"

Κι όπως χανόσουν βιαστικά
Άρχισα πια να σε θυμάμαι
Πάντα στεκόμουν δυνατός
Μα δε σου κρύβω πως φοβάμαι

Πάλι σε είδα σαν σκιά μες τον καθρέφτη
Να μου θυμίζεις πως αυτό είναι η ζωή μου
Μια πηγή μέσα στα βάθη της ερήμου
Και ένα δάκρυ από τον πιο μεγάλο ψεύτη