Σε μια τηλεόραση μπροστά,
εκλογές ξανά, ξανά και ξανά
Λες και κάνει καμία διαφορά
τι θα ψηφίσω, τίποτα

Κι έτσι όπως μπλέξαμε κι οι δυο,
παραδομένοι στο κενό
Τι να σου πω τώρα και τι να πεις,
μια λέξη, τίποτα

Πάνε σχολείο, ωδείο, αγγλικά
μετά σχολή, στρατό, μεταπτυχιακά
και πέντε γλώσσες, νομίζω είναι αρκετά,
μα για το νοίκι τίποτα

Παραμυθάκια τώρα τραγουδώ
να ξεφύγει λίγο το μυαλό
Κάτι με μάγους, πόρνες και ξωτικά
μα πάλι, τίποτα

Τίποτα δεν έκανα για μένα
Τα 30 έκλεισα και δεν τα βγάζω πέρα

Τίποτα δεν έκανα για σένα
Χάρισέ μου μια χούφτα νότες
να τις σκορπίσω στον αέρα

Τρέχω, τρέχω, τρέχω και γυρνώ,
να γράψω στίχους προσπαθώ
Ξύνω το μολύβι, στύβω το μυαλό,
δεν βγαίνει τίποτα

Σπίτι-δουλειά-δουλειά-σπίτι, τι ζωή
Είχα όνειρα, μα τώρα έχω παραδοθεί
Αποφάσισα να αλλάξω διαδρομή
μα από στίχους, τίποτα

Διαβάζω Ελύτη, «άξιον εστί»,
ακούω Floyd στο PC,
να ιδρώσει λίγο η ψυχή,
δεν καταφέρνω τίποτα

Καφές, τσιγάρο και πάλι απ’ την αρχή
Σκόρπιες σκέψεις και ιδέες στο χαρτί
Με χίλια ζόρια το τραγούδι το `γραψα
και τ’ ονόμασα τίποτα

Τίποτα δεν έκανα για μένα
Τα 30 έκλεισα και δεν τα βγάζω πέρα

Τίποτα δεν έκανα για σένα
Χάρισέ μου μια χούφτα νότες
να τις σκορπίσω στον αέρα