Σ’ αυτόν τον κόσμο που γυρίζει με ακρίβεια
θα κάνω ντου κάνα βραδάκι πληχτικό
για να δειπνήσω μ’ ασημένια κηροπήγια
σ’ αυτόν τον κόσμο τον κακό
κι ας με συλλάβουν κι ας δικαστώ.

Γυρίζει ο κόσμος και με ζαλίζει,
γυρίζει ο κόσμος και με πονά,
σαν το κουρέλι με ξεφτιλίζει,
με κάνει στάχτη και με σκορπά.

Σ’ αυτήν τη σφαίρα την κρυστάλλινη,
την άπονη που περιστρέφονται μυριάδες εκδοχές
ποιος μ’ έχει ρίξει στου διαβόλου την παράσταση;
Σ’ αυτή τη χώρα, δε μου λες,
ποιος θα με σώσει απ’ τις φωτιές;

Γυρίζει ο κόσμος και με ζαλίζει,
γυρίζει ο κόσμος και με πονά,
σαν το κουρέλι με ξεφτιλίζει,
με κάνει στάχτη και με σκορπά.