Σ’ ένα βαγόνι της γραμμής
πολλές ανάσες μαζεμένες
στη βραδινή διαδρομή
φωτιές ανάβουν δυο ματιές
κουραστικές στροφές, χτυπάν οι ράγες
και ρίχνουν σπίθες στις καρδιές
πως συντονίζονται δειλά δειλά, πλατεία και καφές
ελπίδες που γατζώνονται σφιχτά, απ’ τις χειρολαβές.

Όμορφος κόσμος μικρός
γεμάτος με φως
στις παλιές διαδρομές
όμορφος κόσμος γλυκός
αν θες, χτύπα πόρτα και μπες.

Σ’ ένα βαγόνι της γραμμής
πολλές φιγούρες ζαλισμένες
που κάναν σώμα δυο ψυχές
μ’ ένα παιχνίδι της ζωής
γύρω σιωπή, φωνές ανθρώπων έργα
κι αυτοί με λέξεις νοητές
ούτε τους νοιάζουνε σεισμοί, καταστροφές
ένα τυχαίο αντάμωμα ζεστό, που γέμισε αγκαλιές.

Όμορφος κόσμος μικρός
γεμάτος με φως
στις παλιές γειτονιές
όμορφος κόσμος γλυκός
αν θες, χτύπα πόρτα και μπες.