Αχ αυγή μη ξημερώνεις
όνειρο μη μου περνάς
μάτια μου μη μου θυμώνεις
και να μη με λησμονάς.

Στο λαιμό θα σου κεντήσω
σταυρουδάκι με φιλιά
και στα στήθια σου θ’ αφήσω
δυο θαλασσινά πουλιά.

Ώσπου να μετρήσεις τρία
έστησα μια συμμορία
Αχαρνών κι Αριστοτέλους
με διαβόλους και μ’ αγγέλους
και των αστεριών τους ήχους
στους ζωγράφισα στους τοίχους.

Σου `φτιαξα με μπλε χαλίκια
μία θάλασσα βαθιά
και στ’ αυτιά σου σκουλαρίκια
κρέμασα και δυο νησιά.

Μοιάζει η άμμος στην κοιλιά σου
χρυσοχάλκινη σκουριά
πέλαγο η αγκαλιά σου
κι εγώ μια μικρή στεριά.