Κιθάρα-φωνή : Αστέρης Κωνσταντίνου
Κλαρινέτο-φωνή : Χρήστος Ελ.Παπαδόπουλος
Κρουστά : Γιάννης Ριζόπουλος
Πιάνο : Αστέρης Τσαλίκης

Επεξεργασία ήχου : Μανόλης Σταματιάδης
Επεξεργασία εικόνας : Παναγιώτης και Αλέξης Καρνούτσος

Σβηστά τα φώτα, το σκοτάδι δε νικιέται.
Πώς γαληνεύουν οι αλλόφρονες καρδιές;
Έξω η πόλη να πουλά και να πουλιέται,
λιποθωρούσα, Βαβυλώνα και Βαβέλ,
μα εδώ κάτι γεννιέται.

Ξέχυλες σάρκες μες στο πλήθος που τραβιέται
διψούν για αίμα, για σφυρί κι αυνανισμό,
κι όσες δε μάθαν η ψυχή τους πώς φοριέται
ζητούν με μάνητα το διαμελισμό,
μα εδώ κάτι γεννιέται.

Κάτι γεννιέται,
ένας αέρας δρεπανηφόρος, κάθε ρωγμούλα και ένας σπόρος.
Κάτι γεννιέται,
ένα πρωτάνθι σ’ ένα περβόλι, περικοκλάδες στοιχειώνουν την πόλη.

Κάτι γεννιέται, πώς το ξέρεις,
μην το ΄δες σ’ ένα όνειρο,
μην στο ΄πε μάγος καμηλιέρης,
μην στο ΄πε στόμα πονηρό;

Μου το μηνύσανε τα αηδόνια,
μου το ΄πανε κι οι πελαργοί,
πως αν μπολιάσουμε τα κλώνια
η γέννα τούτη δεν αργεί!