Βάφει ο Θεός τον ουρανό
με το πιο μπλε του χρώμα
Να μην τον βλέπουμε όλοι εμείς
που είμαστε από χώμα

Όμως εγώ από παιδί
τον είχα καταλάβει
λίγο μετά το σούρουπο
θαρρείς πως σε κοιτάζει

Γι’ αυτό εγώ πάντα θ’ αγαπώ
Όλους τους πλανεμένους
Ξενύχτηδες ως την αυγή
Τους λένε αλλοπαρμένους

Μέσα στο φως των αστεριών
Βρήκανε μια αλήθεια
Κι αν τη μοιράστηκαν ποτέ
Τους είπαν παραμύθια

Τους φίμωσαν τους σταύρωσαν
Τους στείλαν εξορία
Μέσα στου χρόνου τις στοές
Γράφαν την ιστορία

Αν τύχει μπρος στο διάβα σου
Κάποιον να συναντήσεις
Να είναι η νύχτα σκοτεινή
Μην τον παρηγορήσεις