Πάψε, μόρτισσα τσαχπίνα, να με καις με τη ματιά
κι έλα, να γενούμε ταίρι, να μου γιάνεις, φως μου, την καρδιά.
Αχ, αυτά τα δυο σου μάτια με έκαναν τρελό, να σε χαρώ
και δεν αντέχω πλέον, δε βαστώ, στον εδικό σου τον καημό.

Έλα, τρελή τσαχπίνα
κι άσε την τόση απονιά
και δώσ’ μου μια ελπίδα,
δώσε μου μια παρηγοριά.

Με τα μάτια σου τα μαύρα, τα μαλλιά σου τα κοντά,
ντέρτι μου βαλες, κακούργα και ατέλειωτο πικρό σεβντά.
Πάψε πια αυτά τα νάζια, τα καμώματα, τσαχπίνα μου
και έλα, δώσ’ μου δυο γλυκά φιλιά μέσ’ στη θερμή μου αγκαλιά.

Έλα, τρελή τσαχπίνα
κι άσε την τόση απονιά
και δώσ’ μου μια ελπίδα,
δώσε μου μια παρηγοριά.

Πάψε, μόρτισσα τσαχπίνα, να με καις με τη ματιά
κι έλα, να γενούμε ταίρι, να μου γιάνεις, φως μου, την καρδιά.
Αχ, αυτά τα δυο σου μάτια με έκαναν τρελό, να σε χαρώ
και δεν αντέχω πλέον, δε βαστώ, στον εδικό σου τον καημό.

Έλα, τρελή τσαχπίνα
κι άσε την τόση απονιά
και δώσ’ μου μια ελπίδα,
δώσε μου μια παρηγοριά.