Ξυπνάει ο ήλιος στο Σκοπό
κοιμάται στο Βραχιώνα
Να `μουνα στα γκρεμνά να ιδώ
τση θάλασσας το χρώμα

Του τραγουδάνε τα νερά
νανούρισμα του λένε
κι όσοι δε βρέσκονται κοντά
την ξενιτία τσους κλαίνε

Από θαλασσινή σπηλιά
περνάει το μαϊστράλι
κι ένα παπόρο στ’ ανοιχτά
του ορίζοντα προβάλει

Μοσκοβολάνε οι νεραντζιές
τα λιόφτα και τ’ αμπέλια
Ανιάκαρα μες στσι φωλιές
ακούνε τα γαρδέλια

Ο ήλιος βγαίνει στο Σκοπό
και πέφτει στο Βραχιώνα
Εδώ στα ξένα που πατώ
έχει η καρδιά χειμώνα

Από θαλασσινή σπηλιά
περνάει το μαϊστράλι
κι ένα παπόρο στ’ ανοιχτά
του ορίζοντα προβάλει