Όλα θα τελειώσουν όπως άρχισαν,
ανάστροφα θα παίξει το τραγούδι,
εσύ θα ξαναμπείς μέσα στην τούρτα μου,
μα δε θ’ ανάψουνε ποτέ πια τα κεριά...

Το μήνυμα θα μείνει στην ασάφεια,
ποτέ μου δε θα μάθω τι εννοούσες τελικά.
Θα πάρει ψήφο εμπιστοσύνης η αγάπη σου,
για να παραιτηθεί την άλλη μέρα «ξαφνικά».

Οι μέρες θα μετρήσουνε αντίστροφα
κι η σημειολογία θα χαθεί στο καλοκαίρι.
Με τι καρδιά θα περιμένω αυτή την άνοιξη
για τελευταία φορά κοντά μου να σε φέρει;...

...κι όλα να τελειώσουν όπως άρχισαν,
να εξατμιστούν στο χάος τα λουλούδια απ’ τα μαλλιά σου,
για πάντα να χωρίσουνε τα χέρια μας,
για πάντα να ξεχάσω τ’ όνομά σου.