Το μάθανε πως σ’ αγαπώ
οι άπονοι γειτόνοι
και τ’ αδερφού μου λέγανε
γιατί δε με μαλώνει.

Δεν ξέρουν τι να κάνουνε
γιατί με κουβεντιάζεις
και κάθε βράδυ σαν περνάς
αυτές δεν τις κοιτάζεις.

Ζηλεύουνε και καρτερούν
μαζί σου όταν με ιδούνε
γειτόνοι και γειτόνισσες
για να μ’ εκδικηθούνε.

Πάντα εγώ θα σου μιλώ
δε θα τραβήξω χέρι
και τ’ αδελφού μου θα το πω
πως θα με κάνεις ταίρι.

Γεια σου Αννίτσα μου ντερβίσσα!