Βήτα Πεις, αληθινές καταστάσεις ζωής
μέσ’ στα παιχνίδια των ρυθμών, μέσα στο χρώμα της αυγής
κινούμενος να σπάσεις τα δεσμά της αστικής φυλακής
το ζεις χωρίς να θυμάσαι τι ψάχνεις να βρεις
απλά το ζούμε, τυφλά τ’ ακολουθούμε
το κάνουμε χωρίς να πληρωθούμε
προωθούμε τα λεγόμενα των ραψωδών, λοιπόν
αγώνας μέσ’ στον κύκλο των χαμένων ποιητών
ζούμε στον αιώνα των τρελών
χωρίς να βγάζουμε άκρη το μικρόφωνο στο ΟΝ
Δίνω μάχη, καθημερινά βλέπω λάθη
το φόντο στην κουλτούρα είναι στάχτη
μέλλον για τη φάση δεν υπάρχει

(Αθήνα)
Υποτίθεται πως ζω μέσ’ στον πυρήνα
μα βλέπω μόνο ρουφιανιά και χρήμα
συναυλίες με ψοφίμια
η φαμίλια ξεπροβάλλει απ’ τα συντρίμμια
επιβιώνω
προσοχή στο πως μιλάς, στο πώς περπατάς
είσαι πισωπλατάς και τα μούτρα σου θα φας
ρουφιανιές μην πετάς στα στενά που τριγυρνάς
δύο επιλογές ακολουθάς και προσκυνάς
δεν ξέρεις που πας
παραπατάς (παραπατάς).

Έχεις κάτι να λες κάθε στιγμή που τις αλλαγές
βλέπεις να τρέχουνε τις δίνεις λάθος
εντυπώσεις πισώπλατες, βγαίνει πάθος
βγαίνει μίσος, δεν κάνει ηλίθιε
ο σεβασμός υπάρχει, δε χάνεται, δεν αλλάζεις
έμπλεξες με άτομα μαζί τους στην ζήλια ταιριάζεις, χάνεσαι
πολλοί καπνισμένοι, ξέρω το αισθάνεσαι
με ντόμπρος δε μοιάζεις
άνοιξε μυαλό θετικά να δουλέψει
αράζεις με τα εσωτερικά προβλήματά σου
δεν τα βγάζεις, yo yo
το μυαλό σου κουράζεις
στον εαυτό σου δίνεις ψεύτικες λύσεις (yo).

Λυρικά βουντού ραψωδού πάνω στην κούκλα
lyrics με ρυθμό Άσαρκου και ντάπα ντούπα
τεκίλα στην κούπα, μαστούρα με φούντα
σχέδια, να δεις την Ρο Ταυ Μι αγένεια
με σχέδια, γεμάτα Ρο Ταυ Μι αναίδεια
το δίνω να μαζεύεις ακούς, μετά χαζεύεις
το φτύνω πάλι μ’ ακούς και το ζηλεύεις
τρομοκρατική παράσταση απόσταση βολής
επί σκηνής δεν έχεις κάτι να πεις γιατί να ανεβείς;
απορείς, αν μπορώ, να με ταλαιπωρείς
απορώ αν μπορείς να χωθείς και να σωθείς
πολύ νωρίς για να κινηθείς, θα ηττηθείς
Άσα νικητής, νομός Αττικής.

Δε δίνεις diss,
σ’ αυτό που παλιότερα τραγουδούσες,
αυτό που δίπλα του πήγες να διδαχτείς.
Άδεια σκηνή που προσπαθούμε ν’ αναζωπυρώσουμε,
μη ρίχνεις νερό κολλητέ τη σβήνεις,
ζήσε μες στα πλαίσια της ειρήνης, της αγάπης,
αυτό δείχνεις μα δε δίνεις τίποτα,
ρουφιανιές βάζεις καθώς την πίνεις,
σύγχρονα βήματα αυτά ζητάς κι εσύ,
λοιπόν γιατί τα πνίγεις,
ναι, κάτσε σαν τυφλός ποντικός, άρρωστος, εκτός,
γιατί εκεί αξίζει να κινείσαι άνετος,
τυλίγεις σ’ άσχετους ιδέες για μένα,
λάθος ιδέες, που δε θα `βγαζες μπροστά μου, τι λες.
Diss, πρόσωπε-δι είσαι παιδί,
χθεσινές μένουν οι απόψεις σου,
δείξε μου τις γνώσεις σου,
μες στο μισητό θόλο που ζεις δένουμε κόμπο τη γλώσσα σου,
όλα εντάξει…;

Το Φονικό Μηχάνημα σαρώνει στην πόλη,
σηκώνει τη φωνή και χώνει,
ξεβρακώνει ραπάδες πουτάνες,
όλοι κάντε πίσω, έχω σκοπό να πατήσω το γκάζι
και κρατώ τιμόνι και πένα που θα αντιδράσει,
μας χρωστάτε μια συγγνώμη,
γυρίσατε την πλάτη στην εξέλιξη και μείνατε μόνοι με καθυστέρηση,
αφού το στιλ υπάρχει δεύτε λάβετε στυλ, κατόπιν, όλα θα `ναι shocking,
ΒΠ Team, κάνουμε πρωταθλητισμό,
μείναμε πρώτοι στην Αθήνα, με στιλ αληθινό,
με πένα και χορτάρι, special βηματισμό…
με πένα και χορτάρι, special βηματισμό…

Περιμένεις τον καριόλη,
ανοίγει το στόμα, προσφέρει δόση σ’ αλκοόλη,
ήταν εύκολο αποκτήσαμε το στιλ και το κρατήσαμε ανέπαφο, μελέτα το,
κρατάω το μυαλό μου καθαρό μετά την έφοδο,
ξέχνα το μωρό δεν παίρνεις πόντο,
κάνω μπαμ, δηλαδή ΒΠ,
Special και φίρμα κι όλα αυτά μας κάνουν D κατάλαβέ το,
η άλλη όψη της αλήθειας είναι βλάκα γυμνή,
παίξε πακέτο σαν το δρόμο, να τη βγάλω καθαρή,
πολλές πουστιές, γι’ αυτό σφίξε τις γροθιές, λέξεις σωστές,
ΒΠ γειτονιές, αληθινές ιστορίες γεμάτες στρες
διαδραματίζονται στις σκοτεινές γωνιές,
τα βλέπεις βλάκα δε γεννήθηκες χθες,
κράτα τα μάτια σου ανοιχτά, η πόλη κρύβει πολλά,
κράτα τα πόδια σου γοργά, παίζουν τρεξίματα τρελά, αλήτη.