Βουλιάζω μες στη σιωπή σου κάθε μέρα πιο πολύ
κι ο χρόνος γίνεται παγίδα κι απειλή.
Βουλιάζω στην μπερδεμένη σου ζωή που ακολουθώ
και μες στο γκρίζο των φιλιών σου το βυθό.

Ψάχνω το πρόσωπό σου το αληθινό
τις νύχτες που θα στρώσεις την ψυχή σου.
Ψάχνω του έρωτά σου τον ουρανό
να γίνω το φεγγάρι κι η ζωή σου.

Βουλιάζω στην απουσία της μορφής σου και πονώ
και στ’ όνειρό σου που ραγίζει τον καιρό.
Βουλιάζω χωρίς ν’ ακούω της καρδιάς σου την ηχώ
και κάθε νύχτα που περνά ανησυχώ.

Ψάχνω το πρόσωπό σου το αληθινό
τις νύχτες που θα στρώσεις την ψυχή σου.
Ψάχνω του έρωτά σου τον ουρανό
να γίνω το φεγγάρι κι η ζωή σου.