Χρόνια με ποτίζεις δηλητήριο
δεν αντέχω άλλο στο μαρτύριο,
ας πεθάνω, ας πεθάνω τουτη την βραδιά
την ζωή τι να την κάνω άπονη καρδιά, άπονη καρδιά.

Στα δικά σου χέρια έκλαψα πολύ
χίλια δυο φαρμάκια ήπια στην ζωή,
ας πεθάνω, ας πεθάνω για να μην πονώ
την ζωή τι να την κάνω, άλλο δεν βαστώ, άλλο δεν βαστώ.

Με καημό μεγάλο σε αγάπησα
πλούτη και παλάτια δεν λογάριασα
ας πεθάνω, ας πεθάνω μια και το ζητάς,
την ζωή τι να την κάνω που δεν μ’ αγαπάς και με τυραννάς.