Αγάπη χαμένη φωτιά
που ξέχασα παντοτινά,
πού αλλού θα `βρω παρηγοριά
μακριά απ’ τα δικά σου φιλιά
μόνο πια είναι σκοτεινά.
Να αγαπήσω άλλον πια δεν μπορώ
γιατί μόνο εσένα αγαπώ.

Συ μου `χες πει
θα γεράσουμε μαζί
κι όμως έφυγες και τώρα
τίποτα πλέον δεν ζει.

Αγάπη μου δε σε ξεχνώ
γιατί τόσο πολύ σ’ αγαπώ
τώρα τον θάνατο καρτερώ
για να βρω εκεί λυτρωμό,
για να βρω εκεί λυτρωμό
γιατί άλλο πια δεν βαστώ.