Όσα τραγούδια και αν γράψω δεν απαλύνουν τον πόνο
τα όνειρα σου τα χω `γώ τα κουβαλάω στον ώμο
τα βάζω με τον διάβολο και φτύνω τους αγγέλους
ο πόνος μου σαν δόρατο έχει τη μορφή του μένους.
Το αλκοόλ δε με βοηθάει τα τσιγάρα μια απ’ τα ίδια
η μόνη λύση να `χω την ανάμνησή σου ασπίδα
θα φτάσουμε ψηλά θα `σαι στο χέρι μου πυξίδα
να μου δείχνεις πού πατάω όταν χάνεται η ελπίδα.
Ακόμα το όνομα σου ηχεί στην άπλα της αλάνας
και ακόμα στο μυαλό μου εκείνα τα λογία της μάνας.
Ήρθες για να μας μάθεις ήρθες για να μας πεις
γίνομαι τέρας και φωνάζω μην χαθείς.
Χτυπάω τοίχους έπιπλα φωνάζω δε θα αντέξω
μα ποιος είμαι εγώ να σου πω πως δε θα παλέψω.
Τόσα χρόνια προσπαθούσες να με μάθεις πως να ζω
τώρα σαν όνειρο γλυκό σε θυμάμαι και υπνοβατώ.


All I see is my newfound friend And all the things she grants me.
Freedom is not among those things And freedom is by no means free.

Ζητάω έλεος στα γόνατα δώσε μου λίγο χρόνο
δεν αντέχω να σε βλέπω να παλεύεις για οξυγόνο.
Ψάχνω Θεό και απελπίζομαι μα κανείς
απόψε δεν υπάρχει ο Θεός τους μείναμε Εμείς...
Σταμάτα να παλεύεις να μην βλέπω να κουράζεσαι
σταμάτα να υποφέρεις και για μας να θυσιάζεσαι.
Φύγε πες στη μάνα μας να μείνει και για μένα
εγώ θα `μαι γι’ αυτή στον ουρανό στον πυθμένα.
Θα τα λέμε θα σε βλέπω όταν κοιτάω ουρανό
θα τα λέμε στα τσιγάρα στα Live και στο ποτό.
Όταν γράφω στίχους όταν θυμώνω όταν αγαπώ
και όταν το όνειρο τελειώσει ξεκινάω για να σε βρω...
Τι σκατά ποιος να με νιώσει;
Ποιος ελπίδα να μου δώσει:
Έχουν περάσει τόσες, τόσοι
εσύ πέτα... Άσε πάνω μου την πτώση!

All I see is my newfound friend. And all the things she grants me Freedom is not among those things.
And freedom is by no means free Well, this is where it all begins Begins to stretch and part If we were to be changing things I wouldn't know where to start.