Ροή…
Ροή Του Μέλλοντος…
Ερχόμαστε, φτάνουμε, ήρθαμε, φτάσαμε…
Ροή…
Ροή Του Μέλλοντος…

Όλοι μιλάνε να πούνε κι οι πόλεις ακούνε,
τα μάτια να δούνε ξανά προσπαθούνε,
τα λόγια που λένε, τα λόγια που λένε,
τα λόγια που λένε κι απλά δεν αρκούνε…
και σπάμε το χρόνο σε χίλια κομμάτια,
να μπείτε, να βγειτε ή να μείνετε μέσα για πάντα,
να πείτε πως ήρθαμε πίσω κι ακούμε τα λόγια που λένε,
τα λόγια που λένε, τα λόγια που λένε και φτάνουμε στ’ άκρα…
για να δείτε το χρώμα στο γκρίζο.
:
Εδώ, εδώ… σκοτάδι εδώ… οι πρώτοι εδώ, (εμείς)…
Έργο, έργο… δολάρια, ευρώ (στο βωμό)… το εγώ, το εγώ.
Τρίτο μάτι εδώ κι η σημαία βουνό, (ουρανό).
Χειμώνα μες στο κρύο, το ζωντανό βιβλίο, το αθάνατο φορτίο.
Εγώ, εγώ, εδώ, εδώ,
Το έργο, το έργο ΒΗΤΑΠΕΙΣ…
Φεύγω, φεύγω, φεύγω, φεύγω, φεύγω, φεύγω.

Απέχω, πτηνά σου τρων’ τα σωθικά,
ζητούσες την ποσότητα, η Ομάδα κι εγώ σώθηκα…
το ξέρω, δύναμη από που πήρες, το ξέρω,
κι αυτό που λείπει τώρα το φέρνω.
Χειμώνα μες στο κρύο, το ζωντανό βιβλίο, το αθάνατο φορτίο,
πεθαίνω, απ´ τον κόσμο βγαίνω και ξανά μπαίνω,
σ’ ένα σημείο στο χρόνο δε μένω,
πτηνά σου τρων’ τα σωθικά,
ζητούσες την ποσότητα, η Ομάδα κι εγώ σώθηκα.

Σου μάθαμε τα πανό, τα καπνογόνα,
τη σημαία και το πως είναι το γηπεδικό κλίμα,
το κοινό κερκίδα στο πέταλο αυτό,
κυνήγα τ’ όνειρό σου ή ξύπνα ή γύρνα πλευρό,
για να `ρθω να σε βρω και να σου μάθω το πως…
από το σκότος ήρθα πίσω να σου φέρω το φως,
αφού αυτός είν’ εκείνος ή εκείνος αυτός,
άραγε ποιος είναι ποιος είναι μοναδικός…
είμαι γύρισα, με γύρο θριάμβου το πανηγύρισα,
πρωτάθλημα και κύπελλο σήκωσα…
και μια πόλη και μια χώρα στην Ευρώπη παίζει μπάλα ΒΗΤΑ ΠΕΙΣ,
εδώ μιλάν οι πρώτοι και δεν απαντάει κανείς αφού το νιώθει…
τ’ αφήνει και το δίνουμε εμείς,
από Αθήνα μέχρι το Brooklyn Αμερικής.

Εκπροσωπώ Πολίτη Φ από νομό Αττικής,
η φωτιά στα mics…
εκπροσωπώ Hatemost, εκπροσωπώ D Minds…
εκπροσωπώ Vayne,
όχι στο game όχι για fame,
όχι χρυσαφικά και cocaine…
είσαι το second είμαι το main.

Ολική επαναφορά,
σε ρολογιού δείκτες αλλάζουμε τη φορά,
Déjà vu δεν είναι,
είναι η δέκατη φορά που ακούς Αθάνατο, Αξέχαστο και Για Τους Οπαδούς,
Άκυρον, Εύφλεκτον ή Βάπτισμα Πυρός,
ένοχοι στην Εποχή, ο πρώτος ο κύκλος αυτός…
έπειτα Χειρόγραφα ζευγάρι με το Άπειρο,
το τρίτο σου μάτι στη Φάμπρικα είν’ ορθάνοιχτο.

Τώρα που κρίνεσαι μην κρύβεσαι έλα εδώ, (έλα εδώ),
τώρα που στήνεσαι που δίνουνε σανό, (αμνέ),
τώρα ποιον ψεύτικο κόσμο κοιτάν’ τα μάτια σου, (ποιόν),
ποιος σε γνωρίζει πιο καλά απ’ όσο εγώ.

Είπαμε ανθρωπάκο ξύπνα, είπαμε άνθρωπε (ξύπνα),
είπαμε μόνοι πάμε, μόνοι πάμε άλλωστε.
Και δε μιλάς πολύ γιατί η κόκα σ’ άφησε
κι αυτά που είπες λίγα ήταν για όση ώρα κράτησε.

Είναι για τους οπαδούς,
είναι για τους οφθαλμούς,
είναι εξέλιξη για τα είδη φτάνει μόνο να τ’ ακούς…
στην απέναντι μεριά πολεμάμε τους νεκρούς,
τα κοντάρια στο φλοιό χτυπάνε για τους ραψωδούς…
είναι για τους οπαδούς,
είναι για τους οφθαλμούς,
είναι εξέλιξη για τα είδη φτάνει μόνο να τ’ ακούς…
στην απέναντι μεριά πολεμάμε τους νεκρούς,
τα κοντάρια στο φλοιό χτυπάνε για τους ραψωδούς. (Χ2)