Αυτό είναι το ξεκίνημα.
Αυτό δεν έχει όνομα.
Αυτό είμαστε εμείς.
Είναι αδελφός για αδελφό.
Ότι έχουμε και δεν έχουμε.
Εσύ και εγώ
Να το θυμάσαι.
Έλα. Μαζί σε αυτό
Να το θυμάσαι
Να το θυμάσαι

Ακόμα ψάχνω να σε βρω,
ακόμα νύχτα τρέχω ακόμα νύχτα βλέπω στο μπερδεμένο μου
μυαλό ότι αγαπώ με πνίγει λίγο πριν να κοιμηθώ.
Ακόμα ψάχνω να σε βρω,
ακόμα νύχτα τρέχω ακόμα νύχτα βλέπω στο μπερδεμένο μου
μυαλό ότι αγαπώ με πνίγει λίγο πριν να κοιμηθώ.

Τα πιο όμορφα λόγια είναι αυτά που λένε “είμαστε στήριγμα”
δεν ανήκουμε σε κλίκες δεν κάνουμε κάποιο κήρυγμα.
Ραπάρουμε τα εσώψυχα στα πάρκα στην Ελλάδα,
για αυτό το έχεις στο δέρμα σου και θα το έχεις για πάντα.
Αβάντα. Από το οξυγόνο θέλουμε ανάσα
πριν βάλουν τα μουνόπανα το σώμα μου στην κάσα
τώρα που νιώθω πως γέρασα τώρα λένε το πιάσαν'
και όσοι το αμφισβήτησαν τελικά τουμπεκιάσαν.
Από την Αττική χαράματα γεννώ σημάδια
για να έχουν κάτι τα παιδιά να κοιμούνται τα βράδια,
για να τα ακούνε στη στάση τα πρωινά στα σκοτάδια
πριν πάνε για δουλειά να καταριούνται τα ρημάδια.
Για τον πιτσιρικά στο σχολείο που είχε τα χάλια του
πηγαίνει σπίτι και όλο πλακώνετε με τη μάνα του,
μακάρι να μπορούσα να της δώσω τα μάτια του
να μπει μες στο κεφάλι του να του δείξει τα χνάρια του.
Για εκείνον, τον πατέρα, τη μητέρα, τις φαμίλιες
που έχουνε κλειστεί στο σπίτι και κοιτάν από τις γρίλιες,
μακάρι να υπάρχει Θεός να τους δώσει ευθύνες
και λίγα λεφτά στο σπίτι των ανέργων στις Αθήνες.

Ακόμα ψάχνω να σε βρω,
ακόμα νύχτα τρέχω ακόμα νύχτα βλέπω στο μπερδεμένο μου
μυαλό ότι αγαπώ με πνίγει λίγο πριν να κοιμηθώ.
Ακόμα ψάχνω να σε βρω,
ακόμα νύχτα τρέχω ακόμα νύχτα βλέπω στο μπερδεμένο μου
μυαλό ότι αγαπώ με πνίγει λίγο πριν να κοιμηθώ.

Βυθισμένοι σε ανασφάλειες, φοβόμαστε να κάνουμε βήμα από ότι βολεύει
και ας μην ικανοποιεί τα πρέπει γαμώ.
Και τη φυλακή που μας φτιάξανε τον χρόνο γύρνα πίσω να ξαναγίνω παιδί.
Σήμερα χαμογελάει μες στη μάπα σου και αύριο κρύβετε.
Για την εμπιστοσύνη μιλώ, το νου δε χαρίζετε.
Κοίτα με, θυμίζω ακόμα άνθρωπο εδώ.
Μα αναρωτιέμαι χωρίς παίζει παιχνίδια το μυαλό.
Δεν είμαστε ταλέντα μα, ηφαίστεια που βράζουνε, στο λόγο μου
είμαστε ολόψυχα όσα γράφουμε,
γεμίζουμε με φρίκες το χαρτί για λίγη ανάσα,
να το τραγουδάνε τσόγλανοι σε πλατιές και πάρκα.
Όσο ραπάρω κοιτάω πρόσωπα στις συναυλίες
και ανάλογα τον στίχο διαβάζω αδυναμίες.
Μη μετράς χαμένο χρόνο κόφ’ τις μαλακίες
στον κόσμο που ήρθαμε αδελφέ τα πάντα είναι εμπειρίες.
Και είμαι ξεκάθαρος, μείνετε μακριά από ουσίες.
Ματώνουν σπίτια, φτιάχνουμε πούστικες φιλίες,
όλες οι γειτονιές κουβαλάνε ιστορίες,
από φαρμακευτικές αγωγές μέχρι αυτοκτονίες.

Ακόμα ψάχνω να σε βρω,
ακόμα νύχτα τρέχω ακόμα νύχτα βλέπω στο μπερδεμένο μου
μυαλό ότι αγαπώ με πνίγει λίγο πριν να κοιμηθώ.
Ακόμα ψάχνω να σε βρω,
ακόμα νύχτα τρέχω ακόμα νύχτα βλέπω στο μπερδεμένο μου
μυαλό ότι αγαπώ με πνίγει λίγο πριν να κοιμηθώ.