Θες, θες πλούτη, δόξα,
δες, δες εκεί προβολές,
δες, δες εκεί εξουσία…
στο δρόμο ρομπότ s.s.
εικονικό σεξ, σεξ,
δε γελάς ούτε κλαις…
τι θα γίνει με εμάς,
εδώ τι κάνουμε πες…

Το πνεύμα μου ανέγγιχτο…
γράφω και διαβάζω το ένστικτο.

Υποστήριξη μηχανική,
κάθε σώμα σε κώμα στην εντατική,
λιώσαν οι πάγοι στην Ανταρκτική…
Κι έπεσε βόμβα πυρηνική.
Ανταπόκριση πολεμική, μικροτσίπ,
εκεί στο κεφάλι σου, βάζω το τσιπ…
Εκπέμπω, τη μουσική σαν εικόνα που βλέπω…
Δε χρειάζεται clip.

Άκου να δεις ό,τι γίνεται,
γίνεται πάντα για κάποιο λόγο κι υπάρχει το κάρμα,
όλα πληρώνονται, κάλμα…
Όλοι πληγώνονται, πνίγουνε πόνο με κλάμα…
Το κλάμα που πνίγονται, θάλασσα κι ανεβάζω τη στάθμη,
δεν άλλαξα, προχωράω σε δρόμο που χάραξα.

Έδειξα κι έριξα κι ό,τι δε μ’ άρεσε χάλασα,
πέταξα κι έφυγα κι είδα τα δάση καμένα και ζωα να τρέχουν εκεί φοβισμένα κι ανέτοιμα.
Άνθρωπος…
Ανθρώπινο πάντα το έγκλημα: θάνατος.
Αθάνατος, Άσαρκος…
Επιστρέφω σαν ήχος υπεύθυνα και το δηλώνω κατεύθυνα σκέψεις εκεί που δεν είχανε χρόνο να ζούνε…
κι άνοιξα μάτια που θέλανε κάτι να δούνε προτού τυφλωθούνε…
κι όχι ν’ ακούνε μονάχα κομμάτια,
όχι να γράφουνε μόνο για φράγκα,
εδώ δεν ακούμε τι λένε, φωνάζουν,
αλλά δεν αρκούνε και πέφτουνε στάνταρ.

Ούτε που θα το θυμόμουνα,
γελάω μ´ όλα αυτά που φοβόμουνα…
Αντίθετα από το σύστημα,
ζεμάταγε όπου κρατιόμουνα…
Δε βγήκα ποτέ από το δρόμο μου,
πήγαινα κι έφτασα μέχρι το σήμερα,
το `κανα, το πήγα χρόνια αργότερα…
Είδα το φως,
είδα τον άνθρωπο ήταν μικρός,
ήταν αστείο εν ζωή πως ο πόνος φαινότανε αληθινός.

Δεν είδα κόλαση,
δεν είδα καν τον παράδεισο,
είδα το αστείο παιχνίδι τους…
φεύγοντας απ’ το παράθυρο.

Σήμερα πέρα από κάθε ουρανό
ταξιδεύουμε κι αυτό που βλέπουμε είναι κενό,
δε νιώθω τίποτα μόνο ανεβαίνουμε κι όχι ανθρωπάκο προς έναν Θεό…
φεύγω απ’ το σώμα μου το υλικό,
με ανεκπλήρωτες επιθυμίες,
εδώ συγχωρώ, εκεί δεν μπορώ,
από `δω σε χαζεύω, εκεί θα σε βρω.

Είμαστε μόνοι φυλές, φατρίες,
με πόνο, εθισμούς, φοβίες…
με αίμα, βωμούς, λατρείες.
Επιβεβαίωση, εγώ, εξουσίες…
και τα λόγια μας ηχογραφούνται από `δώ
κι όταν έρθω θ’ αρπάξω ευκαιρίες,
να μιλήσουμε ελεύθερα για το κακό
και να τρίξουν οδοντοστοιχίες,
να στερέψουμε από επιθυμίες…
Δυνατοί, καθαροί από το κάρμα,
σαν ποτάμι που σπάει το φράγμα,
είν’ ελεύθερο το κάθε πλάσμα.

Η ανθρωπότητα ζει για ένα θαύμα,
το βαθύ, να επουλωθεί, τραύμα,
να στερέψουνε τ’ απωθημένα,
να μην ξαναγεννηθούμε στο δράμα.

Θες, θες πλούτη, δόξα,
δες, δες εκεί προβολές,
δες, δες εκεί εξουσία…
Στο δρόμο ρομπότ s.s.
εικονικό σεξ, σεξ,
δε γελάς ούτε κλαις…
Τι θα γίνει με εμάς,
εδώ τι κάνουμε πες.

Θες, θες πλούτη, δόξα,
δες, δες εκεί προβολές,
δες, δες εκεί εξουσία…
Στο δρόμο ρομπότ s.s.
εικονικό σεξ, σεξ,
δε γελάς ούτε κλαις…
Τι θα γίνει με εμάς,
εδώ τι κάνουμε πες…

Θες, θες πλούτη, δόξα,
δες, δες εκεί προβολές,
δες, δες εκεί εξουσία…
στο δρόμο ρομπότ s.s.