Κρέατος μηχανή,
αμήχανοι και αγέλαστοι γινόμαστε του οχτάωρου κανίβαλοι.
Απένταροι αλλά περήφανοι με τόση οργή.
Άνθρωποι είτε αρειανοί τα αφεντικά είναι αντίπαλοι.
Κατανάλωση, θα φάμε τους αστούς άρα της πόλης άλωση.
Δε σας χάλασε,
ήρθε ο Άγρυπνος σαν σπόρος του κακού
και φύτρωσε παντού, ο παρών πανταχού δεν είναι εδώ.
Βγήκα απ’ τη ντουλάπα του μπαμπούλα με κουκούλα και λοστό κάνε μούγγα γιατί αν τρελαθώ
και έρθω να σε βρω θα φέρω τούμπα τον κόσμο.
Κάνε τρεις φορές το σταυρό όταν κρατάω την κούκλα.
Ελέγχω το πηδάλιο, ο Νίκος γριμόριο γράφει,
ο στίχος μου ιερός της Σολομωνικής κεφάλαιο
και αν είσαι πουτάνας παιδί σε πνίγω στον ομφάλιο.

Αυτό......