Τα ήσυχα βράδια στου μυαλού μου τη σκάλα
Ανεβαίνεις και μοιάζει γιορτή
Το δωμάτιο κρύο, είναι τόσο αστείο
Στη φλόγα σου νιώθω κερί

Με κοιτάς και σωπαίνεις
Πες μου τι περιμένεις
Την αλήθεια από μένα απαιτείς

Δε θα ήμουν εδώ, αν δεν ήσουν εδώ
Θα `χα γίνει σκιά, σε μια άλλη ματιά
Θα `χα γίνει πληγή, σ’ ένα άλλο κορμί
Θα `χε φύγει η ζωή, δίχως κάτι να πει
Θα `χε φύγει ο καιρός, θα `χα γίνει λυγμός
Δε θα ήμουν εδώ, αν δεν ήσουν εδώ

Σβησμένα φεγγάρια, στο κορμί σου σημάδια
Πληγές από άλλη ζωή
Γράφεις ποιήματα, στον τοίχο συνθήματα
Η σιωπή σου να γίνει φωνή

Ο κόσμος αλλάζει, πώς σε τρομάζει
Που μένεις εδώ απορείς

Δε θα ήμουν εδώ, αν δεν ήσουν εδώ
Θα `χα γίνει σκιά, σε μια άλλη ματιά
Θα `χα γίνει πληγή, σ’ ένα άλλο κορμί
Θα `χε φύγει η ζωή, δίχως κάτι να πει
Θα `χε φύγει ο καιρός, θα `χα γίνει λυγμός
Δε θα ήμουν εδώ, αν δεν ήσουν εδώ

Δε θα ήμουν εδώ, αν δεν ήσουν εδώ
Θα `χα γίνει σκιά, σε μια άλλη ματιά
Θα `χα γίνει πληγή, σ’ ένα άλλο κορμί
Θα `χε φύγει η ζωή, δίχως κάτι να πει
Θα `χε φύγει ο καιρός, θα `χα γίνει λυγμός
Δε θα ήμουν εδώ, αν δεν ήσουν εδώ