Κάλλιο μόνος μου εγώ κι ο πόνος μου
παρά με σένα που τα `χεις χαμένα.
Και το δρόμο σου δεν ψάχνεις πια να `βρεις
τσιγάρα μοναχά στο δωμάτιο ανάβεις.

Σβησμένη φωτιά
στην καρδιά σου είμαι τώρα, το ξέρω
μα κι αν έκλαψα, πόνεσα,
τώρα πια δεν υποφέρω.

Δε μου δόθηκες στ’ αλήθεια μια μέρα
και στα δύσκολα τότε με `κανες πέρα.
Και το ταίρι σου πια αλλού το γυρεύεις
και τα όνειρα των ανθρώπων τα κλέβεις.

Σβησμένη φωτιά
στην καρδιά σου είμαι τώρα, το ξέρω
μα κι αν έκλαψα, πόνεσα,
τώρα πια δεν υποφέρω.