Ταξίδεψα απ᾽τις στάχτες
μέχρι τα βάθη του μυαλού
Μεγάλωσα στον δρόμο
όμως εσύ βρίσκεσαι αλλού
μέσα σ᾽ένα μπουκάλι
που όσο αδειάζει ξεψυχάς
γεμίζει το κεφάλι
ό,τι ξεχνάς το πολεμάς

Ό,τι κι αν άφησες
μπροστά σου θα το βρεις
την πλάτη γύρισες
εξαφανίστηκες

Τον χρόνο ξέχασες
μ᾽αυτός ακόμα θα κυλά
μες στο άδειο σου κεφάλι
να σου θυμίζει τα παλιά
τη μάχη έχασες
κι ας μην πολέμησες ποτέ
ό,τι σου δώσανε, το αφομοίωσες

Ό,τι κι αν άφησες
μπροστά σου θα το βρεις
τη μάχη έχασες
εξαφανίστηκες

Γι᾽αυτό, σιχάθηκα τον μπλέ σας ουρανό
τα λόγια σας που ακούω απο μωρό
ό,τι έχασα μια μέρα θα το βρω
στη χώρα του Ποτέ δε θα χαθώ

Τελικά, τελικά, πλήρωσα για όλα όσα πίστευα
και ξαφνικά, ξαφνικά, δε φοβάμαι πλέον κανέναν και τίποτα