Εσύ είσαι σπάνιο κρασί
κι αγάπη από τις λίγες
και είμαι εγώ η τυχερή
που άνοιξες παρτίδες.

Στο δικό μου το ποτήρι
έχεις έρθει και σε πίνω
κι από φόβο μη τελειώσεις
λίγο λίγο καταπίνω
κι ούτε του θεού δε δίνω.

Εσύ είσαι δυνατό ποτό
κι αγάπη που ζαλίζει,
χείλη που πίνω και μεθώ
φιλί που ξεμυαλίζει.

Στο δικό μου το ποτήρι
έχεις έρθει και σε πίνω
κι από φόβο μη τελειώσεις
λίγο λίγο καταπίνω
κι ούτε του θεού δε δίνω.