Τα μαγικά σου κόλπα προσπαθώ
Να μην τα μιμηθώ μια νύχτα ακόμα
Και να κουρνιάσω μόνος πάλι εδώ
Μέχρι να κοιμηθώ στην πολυθρόνα

Θυμάμαι τα’ άσπρα σου παράθυρα ανοιχτά
Για να ακούς μέχρι τη θάλασσα το κύμα
Κι όλα όσα θα θελες να ζήσεις, στα κλεφτά
Να γράφεις στριμωγμένα σ’ ένα ποίημα

Της γράφεις πάλι για αιώνια αλλαγή
Ότι θα φτάσεις στις γωνιές όλου του κόσμου
Όλες οι μέρες σου γιορτές στη δίπλα γη
Μια ώρα ακόμα εδώ, της λες, ο θανατός μου

Και να που έφτασες μακριά πριν απ’ τους άλλους
Και μείναν πίσω όλοι αυτοί που σ’ αγαπάνε
Γνώσεις να πάρεις απ’ τους πιο καλούς δασκάλους
Μα άνθρωποι είναι κι αυτοί.. κι αυτοί ξεχνάνε

Μα θες καιρό τώρα να πας πίσω ξανά
Τα αστεράκια να κοιτάς με τον μπαμπά σου,
Να καταλάβεις πως δεν είσαι πουθενά
Κι απ’ την αρχή να αγαπήσεις τα όνειρά σου

Μαγικά κόλπα άλλο πια μη προσπαθείς
Δεν πιάνουν πια.. παλιώσαν με τα χρόνια
Απ’ τη δουλειά σου κουρασμένος σα θα ρθεις
Κούρνιασε μόνος πάλι εδώ στην πολυθρόνα