Πόσοι λεβέντες τα τρένα
με πόνο τα βάψανε
και πόσες κοπέλες
και μάνες δεν κλάψανε.

Όταν χωρίζουνε,
όταν χωρίζουνε
κι οι πιο σκληρότερες
καρδιές ραγίζουνε.

Όμως μην κλαις που σ’ αφήνω
και φεύγω μην κλαις,
μια προσευχή να κάνεις
κι ένα τραγούδι να λες.

Θα γυρίσει, θα γυρίσει,
κάποια μέρα ο καλός μου θα γυρίσει,
δε θ’ αργήσει και σαν δέντρο
η αγάπη μας θ’ ανθίσει.

Κι όσο λείπεις κι όσο λείπεις
θα `μαι ίδια δε σ’ αλλάζω, δε σ’ αλλάζω,
τι κι αν λείπει, τι κι αν λείπει,
την αγάπη μυ για `κείνον θα φυλάξω.

Όμως μην κλαις
που σ’ αφήνω και φεύγω μην κλαις,
την προσευχή να κάνεις
και το τραγούδι να λες.