Ας ήταν και να πέθαινα ξημέρωμα Σαββάτου...

Όλη η ζωή μου δίχως νόημα,
ξαδέρφη του, ξαδέρφη του θανάτου.
Ας ήταν και να πέθαινα
ξημέρωμα Σαββάτου.

Κλαίει απόψε η γειτονιά
μαζί με την καρδιά μου.
Πού είσαι, αγάπη μου γλυκιά,
να δεις τα δάκρυα μου;

Όλη η ζωή μου δίχως νόημα,
μία ψευτιά, μία ψευτιά μεγάλη.
Και το δικό σου βάσανο
να δω πού θα με βγάλει.

Κλαίει απόψε η γειτονιά
μαζί με την καρδιά μου.
Πού είσαι, αγάπη μου γλυκιά,
να δεις τα δάκρυά μου;