Ύστερα από τόσα χρόνια,
απ' τα ξένα σαν γυρνώ
για να βρω κλεισμένες πόρτες,
και το σπίτι σκοτεινό.

Με ξενίτεψε η ορφάνια,
και η μοίρα η σκληρή
κι έλπιζα στο γυρισμό μου,
μια καρδιά να καρτερεί.

Ξενιτιά πανάθεμα σε,
που με άρπαξες παιδί
και γυρίζω ξεχασμένος,
και μονάχος στη ζωή.