Τα μάνταλα τα ρίξαμε
οι πόρτες σφραγιστήκανε,
φίλοι γνωστοί και συγγενείς
π’ απόψε μαζευτήκανε.

Τραγούδια να φωνάξουμε
και για χαρές να πούμε.

Για ομορφιές και για καλά
που ο νους μας δεν τα βάνει,
για τα μεγάλα όνειρα
που χούμε στο κεφάλι.

Κι αν τούτη η νύχτα θα χαθεί
θλιμμένα μου στοιχεία,
απλώστε τα κλωνάρια σας
τον ήλιο να χαρείτε.