|
Στίχοι: Αιμιλία Δάφνη
Μουσική: Ανδρέας Αρτέμης
Μπορείς χλωμέ τραγουδιστή που έρωτα μου τάζεις,
ζωή χαρούμενη, τρελή, μπορείς να μου χαρίσεις
κι αντί να γέρνεις σκυθρωπός κι αιώνια να στενάζεις,
στη λύρα σου χαρούμενος, μπορείς να τραγουδίσεις;
Να πάρεις γέλιο και χαρά και της δροσιάς σταγόνα
και πύργο `νειροφάνταστο πανώριο να μου χτίσεις,
ποτέ στα μάτια να μη δω τον πάγο του χειμώνα
και θρόνο από σύννεφα γαλάζια να μου στήσεις.
Μπορείς χλωμέ τραγουδιστή που χίλια-δυο μου λένε,
τα μάτια σου τα όμορφα γι’ αγάπη ονειρεμένη,
ποτέ τραγούδια να μη πεις, τραγούδια που να κλαίνε
κι η λύρα σου χαρούμενη να ψάλλει σα διαβαίνει.
Για με να χτίσεις μια ζωή από `ν’ ανθό το χνούδι,
αγνή σα φεγγοβόλημα, σαν ήλιου φως, καθάρια
και να `χω για νανούρισμα το θείο σου τραγούδι,
να μου θυμίζει τη ζωή κι όχι νεκρά κουφάρια.
Στο κόσμο που φαντάστηκα, μαζί μου να πετάξεις
μπορείς χωρίς η αγάπη σου ποτέ να κουραστεί
και στο ταξίδι το πολύ ποτέ να μη στενάξεις;
Για λέγε μου, τάχα μπορείς, χλωμέ τραγουδιστή;
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 408 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|