Θα `θελα τόσα να σου πω,
τα πιο απλά κι αγαπημένα,
μα, κάτι μέσα, με κρατά,
που δε γνωρίζει πώς να φτάσει ως εσένα.

Φοβάμαι μην πω πάρα πολλά,
φοβάμαι μην πω πιο λίγα,
μην φύγεις και μου κλέψεις τη φωνή
κι όσα ήθελα να πω μα δε σ’ τα είπα.

Θα `θελα τόσα να σου πω,
τα πιο τρελά, τα πιο δικά μου
κι αν κάνω απόψε την αρχή,
ό,τι κι αν πω, μείνε κοντά μου.

Γιατί, φοβάμαι μην πω πάρα πολλά,
φοβάμαι μην πω πιο λίγα,
μην φύγεις και μου κλέψεις τη φωνή
κι όσα ήθελα να πω μα δε σ’ τα είπα.

Γιατί, φοβάμαι μην πω κάτι μικρό
και κάτι που ν’ ακούγεται μεγάλο,
μην φύγεις και μου πάρεις την ψυχή
και δεν έχω να σου δώσω τίποτ’ άλλο.\