Αυθεντικός σαν τον Biggie.
Αλήτης σαν τον Eazy, δαίμονας που διαολίζει.
Βρόμικος όπως ο Sticky.
Τίγκα στο μπινελίκι, πρώτο πράμα, τεφαρίκι.
Τάμπα ντούμπα, raps και ζαλάδα
μπουμ μπαμ, μαστουριάζω τη γκλάβα.
Περπατώ και φτύνω λάβα, στο διάβα μου
δεν πουλιέμαι, για τα φράγκα, ρε μάγκα μου
Υποστηρίζω ότι πιστεύω, δε γλύφω να ανέβω
καμιά καριόλα δεν ζηλεύω.
Διαλέγω μόνος ν'αλητεύω, δεν κλέβω, παλεύω
κάτι καινούργιο μαγειρεύω.
Ότι ζω, εξιστορώ, παλιό βρόμα
λιώμα στο πιωμα πουτάνες στο χώμα
κηδεύω mcides η πέφτουν σε κώμα
κι ακόμα στ’ αρχίδια μου, για την κονόμα.
Αληθινός όσο κανείς, καήδι κι ασθενής
του δρόμου ποιητής, λόγο τιμής
ευγενικός με ευγενείς, πολεμιστής ζωής
της rap ναρκομανής, δεσποινής.
Δεν αλλάζω, μόνο εξελίσσομαι, βράζω
βράζω, σαν καζάνι κοχλάζω
μεγαλώνω, ωριμάζω το ψέμα χλευάζω
μπάζο, σκαμπίλια μοιράζω.
Κάνω σμπαράλια τα beats, μ’ άρρωστα skillz
μπόλικα styls, κορυφής να τραφείς
δεν ασχολούμαι με φλώρους mcs
δεν κάνω diss για να μην γλυκαθείς.
Μιλώ σπαθί, κόβω σαν χατζάρα
πέφτω πάνω σου κι αναστενάζεις πουστάρα
πάω γαμιώντας σαν χιλιάρα, φανφάρα
κι η μουσική μου παλαβιάρα.
Δεν μ’ ενδιαφέρει, ποιος είσαι τι κάνεις
κοζάρω, τσιλάρω, που φτάνεις με πιάνεις;
Είμαι της rap ο Τσιτσάνης
ντόμπρος, βαρύς, μπεσαλής ποτέ χαρμάνης.
Δε σου πουλάω μπαλαμούτια
σου λέω την αλήθεια κι όταν ραπάρω
κλείνουν σπίτια
το ψέμα κάνατε συνήθεια, τα λόγια μου στα ίσα
γιατί τα φτύνω ποταμίσια.

Δώσε μου, rap να φτιαχτώ οο!
Πάνω του, να αφεθώ οο!
Στην αμαρτία μέσα να βουτηχτώ
είναι το κάρμα μου, είναι γραφτό
Ψηφίζω, rap δαγκωτό οο!
Να κολαστώ, να εκφραστώ οο!
Αν μου κλείσουν το στόμα, θα κρεμαστώ
χωρίς rap, δεν υπάρχω δεν ζω.