Είμαστε κουκίδες πάνω στην υδρόγειο
μα η φωνή μας πάνω απ’ το Αιγαίο και τη Μεσόγειο.
Πέσιμο απότομο από το ταβάνι στην αυλή μου.
Τα αισθήματα μας μέσα σε καλώδιο, σε οθόνες
και στο πληκτρολόγιο.
Να ήταν οι άνθρωποι όλοι όμοιος με όμοιο.
Ώρες ώρες, η κάνη μοιάζει με στόμιο.
Χημικά μέσα στην καθημερινή μας διατροφή,
στο νερό χρώμιο, είναι επόμενο
να γινόμαστε και εμείς πειράματα.
Χαμογελάω, στον ουρανό βουτάω.
Στη μέρα μου ρίχνει δίχτυ
οποιοσδήποτε δε θέλει το καλό μου, αυτό απεδείχθη.
Ρουφιάνοι με ταυτότητες, ΕΛΛ.ΑΣ μέσα στην πλήθη
και είναι η πόλη μου έγκυος
σε πάσης φύσεως προκατάληψη
μα μένω αλληλέγγυος και υπαίτιος
για στίχων κατολίσθηση.
Δεν μπαίνω σε καλούπια παρ’ το είδηση.
Είμαι ήδη είδηση κακή.

Θα μάχομαι.
Γι’ αυτά που αγαπώ γι’ αυτά που έχω.
Θα μάχομαι.
Για να επιβιώνω κάθε μέρα
Θα μάχομαι.
Στάσιμος ποτέ δε μένω, τρέχω.
Θα μάχομαι.
Ανάστημα σηκώνω με πυγμή και
Θα μάχομαι.
Γι’ αυτά που αγαπώ κι αυτά που έχω.
Θα μάχομαι.
Για να επιβιώνω κάθε μέρα.
Θα μάχομαι.
Στάσιμος ποτέ δε μένω τρέχω να προλάβω να ζήσω
το αύριο να αγγίξω.
Να `μαι ελεύθερος.

Άλλη μια μέρα στην πόλη που έχει μάθει να ελέγχει
και έχει βυθίσει στην τρέλα όποιον αντέχει να τρέχει.
Έλα να δεις, έλα να γευτείς, έλα να χαθείς
και όταν θα χαθείς θα επιζητείς λίγο αέρα
Ζούμε στα χρόνια των ρουφιάνων,
στα χρόνια των χρεοκοπημένων τραπεζών
και των πολιτικών τσαρλατάνων,
στα χρόνια των δειλών
στα χρόνια των απανταχού παρόν
καλοθελητών και των μυστικών πειραμάτων.
Περικυκλωμένος, μένω με νύχια και δόντια να παλεύω
Μέσα στο χάος, αγκομαχώ να μείνω πράος σαν το Σώτο.
Η πύρινη φωνή μας ταξιδεύει σαν τον άνεμο
από το Βορρά έως το Νότο και δε σταματά.
Ο αγώνας συνεχίζεται στο δρόμο καθημερινά.
Όλα ξεκινούν από την προσωπική μας συμπεριφορά.
Ολική επαναφορά στην πραγματικότητα.
Ελευθερία, αλληλεγγύη και αμεσότητα.
Θα μάχομαι.
Γι’ αυτά που αγαπώ γι’ αυτά που έχω.
Θα μάχομαι.
Για να επιβιώνω κάθε μέρα
Θα μάχομαι.
Στάσιμος ποτέ δε μένω, τρέχω.
Θα μάχομαι.
Ανάστημα σηκώνω με πυγμή και
Θα μάχομαι.
Γι’ αυτά που αγαπώ κι αυτά που έχω.
Θα μάχομαι.
Για να επιβιώνω κάθε μέρα.
Θα μάχομαι.
Στάσιμος ποτέ δε μένω τρέχω να προλάβω να ζήσω
το αύριο να αγγίξω.
Να `μαι ελεύθερος.