Μεγάλωσα στη γειτονιά, μέσ’ στις αλάνες
είδα παιδιά στο βάθος του χρόνου να γίνονται άντρες
γνώρισα αλήτες και πουτάνες, ομάδες
έχασα φίλους κολλητούς κι όλο με τριγυρνάν μπελάδες.
Έχω ακούσει ιστορίες πολλές
ανακατεύτηκα με τα σκατά, δέχτηκα προσβολές
έχω χορτάσει, γονικές συμβουλές
έχω βιώσει σκηνικά και εμπειρίες να κλαις.
Έχω αγαπήσει κι έχω αγαπηθεί,
ένιωσα ψυχολογικά, ράκος όπως κι εσύ
έχω κολλήσει κι έχω πληγωθεί
έκανα λάθη, ταπεινώθηκα, έδωσα διδαχή
Ποτέ δεν το έβαλα κάτω κι ας έχω φτάσει στο πάτο
παλεύω ότι κι αν πράττω, σαν άνθρωπος το εισπράττω
έχω μεθύσει στο πάρκο κι έχω χορέψει με στρατό
έχω χαρίσει λουλούδια και μ’ έχουν πει μονομάχο.

Είμαι κι εγώ σαν εσένα, έχω τα μάτια ανοιχτά
υποστηρίζω ότι κάνω κι ας μην έχω λεφτά
το όνειρο μου θα φτάσω και θ’ ανέβω ψηλά
δεν μισώ το χαρτί, ακολουθώ τη καρδιά.

Όσο υπάρχω θα είμαι εδώ κι ότι με φτιάχνει θα πίνω
να τον θυμάσαι το φίλο, ό,τι γλύφεις το φτύνω
τα όπλα δεν παραδίδω, δε θα με δεις θεατρίνο
το πόνο σου θ’ απαλύνω και όσο ζω θα ξεδίνω.
Δε σου το παίζω ωραίος,
ούτε γαμιάς και σπουδαίος
δεν έχω πίσω μου χρέος,
είμαι ακέραιος νέος
παλιακός σαν σκαραβαίος,
με τις πράξεις τα λέω
καμιά φορά καταρρέω
και λέω ΑΕΛ ωλέο.

Γέννημα θρέμα Λαρισαίος,
ωμός, σωστός
όταν με βλέπεις,
νιώθεις δέος
κι όμως είμαι θνητός
με όσους έχω παρτίδες
είμαι και φίλος καλός
έχω τη φου και το νου μου
και παραμένω πιστός.
Αν με γνωρίσεις καλά,
στα μάτια σου θ’ ανεβώ
ελπίζω να είσαι ξηγημένος,
ντόμπρος να `ξηγηθώ.
Αν είσαι πούστης κι εξυπνάκιας
με μαχαίρι θα βγω
παλιοκαριόλη
θα λες συγγνώμη, παρακαλώ.

Είμαι κι εγώ σαν εσένα, έχω τα μάτια ανοιχτά
υποστηρίζω ότι κάνω κι ας μην έχω λεφτά
το όνειρο μου θα φτάσω και θ’ ανέβω ψηλά
δεν μισώ το χαρτί, ακολουθώ τη καρδιά